تاثیر سبک های تدریس و مدیریت کلاس بر سلامت روانی، مشارکت فعال و یادگیری عمیق دانش آموزان

این پژوهش به بررسی تاثیر سبک های تدریس و شیوه های مدیریت کلاس بر سلامت روانی، مشارکت فعال و یادگیری عمیق دانش آموزان پرداخته است. با تحلیل منابع و مطالعات پیشین، مشخص شد که سبک های تدریس فعال، مشارکتی، مبتنی بر پروژه و حل مسئله، توانایی دانش آموزان را در درک مفاهیم، تحلیل مسائل و کاربرد دانش در موقعیت های واقعی افزایش می دهند و یادگیری سطحی را به یادگیری عمیق و پایدار تبدیل می کنند. همچنین، شیوه های مدیریت کلاس مقتدرانه، مشارکتی و انعطاف پذیر، فضای روانی مثبت، امن و انگیزه بخش ایجاد می کنند که موجب کاهش اضطراب، تقویت اعتمادبه نفس، حس تعلق و مسئولیت پذیری دانش آموزان می شود. یافته ها نشان می دهند که ترکیب سبک های تدریس فعال با مدیریت کلاس حمایتگر و مقتدرانه بیشترین هم افزایی را در ارتقای سلامت روانی، مشارکت فعال و یادگیری پایدار ایجاد می کند. علاوه بر این، توجه به تفاوت های فردی، استفاده از روش های انعطاف پذیر و شخصی سازی یادگیری، بهره گیری از فناوری های نوین و ارائه بازخورد مستمر از عوامل موثر در بهبود کیفیت آموزش و تقویت انگیزه دانش آموزان است. نتایج پژوهش بر اهمیت هماهنگی سبک تدریس و مدیریت کلاس در ایجاد محیط یادگیری موثر و حمایتگر برای رشد همه جانبه دانش آموزان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، سبک تدریس ، مدیریت کلاس ، یادگیری عمیق ، مشارکت فعال.