نقش اصل حاکمیت اراده در تعادل منافع دولتها و شرکتهای نفتی در قراردادهای نفتی بین المللی

قراردادهای نفتی یکی از ابزارهای کلیدی در تنظیم روابط میان دولتها و شرکتهای نفتی بین المللی محسوب می شوند. از یک سو، دولت ها در تلاش اند تا با حفظ حاکمیت خود بر منابع طبیعی منافع ملی را تامین کنند و از سوی دیگر، شرکت های نفتی بین المللی به دنبال کسب حداکثر سود با کمترین محدودیت های ممکن هستند. در این میان اصل حاکمیت اراده که یکی از اصول بنیادین حقوق قراردادها به شمار می رود می تواند نقش مهمی در ایجاد تعادل میان منافع دولتها و شرکت های نفتی ایفا کند. اجرای این اصل در برخی کشورها به گونه ای بوده که ضمن جذب سرمایه گذاری خارجی، کنترل دولتی بر منابع نفتی نیز حفظ شده است. مطالعات تطبیقی نشان می دهند که کشورهای مختلف از مدل های قراردادی متنوعی نظیر قراردادهای امتیازی، مشارکت در تولید و بیع متقابل برای تنظیم روابط حقوقی میان دولتها و شرکت های نفتی استفاده کرده اند. این پژوهش با بررسی تاثیر اصل حاکمیت اراده بر تعادل منافع طرفین در قراردادهای نفتی، راهکارهایی را برای بهینه سازی چارچوب های حقوقی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

حاکمیت اراده ، قراردادهای نفتی ، حقوق بین الملل ، مشارکت در تولید ، بیع متقابل ، امنیت انرژی