آسیب شناسی سیستم آموزشی در فرآیند طراحی معماری (با رویکرد سازنده گرا در فرایند حل مساله)

از ضروریات حیات انسان، تغییر و تکامل به سمت تعالی است و تنها راه دستیابی به آن، آموزش است. در مراکز دانشگاهی کشور، گذشته از اهمیت انتخاب دانشجویان مستعد جهت ورود به رشته معماری، باید به عوامل متعدد دیگری که می توانند در شکوفایی استعدادهای دانشجویان تاثیرگذار باشند مانند نظام آموزش، محیط آموزشی و شیوه های آموزشی توجه کرد. هدف اصلی این پژوهش آسیب شناسی سیستم آموزشی در فرآیند طراحی معماری با رویکرد سازنده گرا در فرایند حل مساله است. رویکرد مقاله حاضر رویکردی تبیینی و غیر اکتشافی است و پژوهش ماهیت نظری دارد و با روش اسنادی و روش توصیفی است. پس از بحث و بررسی تحقیق در سه حوزه؛ بررسی سیستم آموزشی طراحی معماری و چالش های آن در ایران، عوامل تاثیر گذار بر فرآیند آموزش طراحی معماری، بررسی عامل حل مساله؛ می توان دریافت که با ایجاد تغییرات و بهبود وضعیت در برنامه آموزشی طراحی معماری در مراکز آموزشی ایران می توان مشکلات سیستم آموزش را بهبود بخشید. آموزش طراحی معماری، بر اساس ایده و کانسپت شکل گرفته و متغیرهای تاثیرگذار بر فرآیند حل مساله طراحی معماری در این راستا می توانند: آموزش های اولیه طراحی، اسکیس (تقویت قدرت تفکر ترسیم)، بررسی نمونه های موفق و به کارگیری هندسه مناسب باشند.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، سیستم آموزش معماری ، آسیب شناسی آموزش معماری ، رویکرد سازنده گرا ، فرآیند حل مساله