روش های نوین ارزشیابی دانش آموزان و تاثیر آن بر یادگیری پایدار

ارزشیابی به عنوان جزء لاینفک فرآیند آموزش، نقش حیاتی در هدایت و ارتقای یادگیری ایفا می کند. با این حال، روش های سنتی ارزشیابی که عمدتا بر سنجش حافظه محور و محصول نهایی تاکید دارند، در سنجش جامع و عمیق مهارت ها و دانش دانش آموزان و همچنین fostering یادگیری پایدار ناتوان بوده اند. این مقاله با هدف بررسی روش های نوین ارزشیابی و تبیین تاثیر آنها بر یادگیری پایدار دانش آموزان نگاشته شده است. در این راستا، به روش های مختلفی نظیر سنجش عملکردی، پورتفولیو، خودارزیابی، ارزشیابی همتایان، و آزمون های مبتنی بر مسئله اشاره می شود که به ارزیابی عمیق تر مهارت های شناختی، عاطفی و عملی می پردازند. یافته ها حاکی از آن است که رویکردهای نوین ارزشیابی با فراهم آوردن بازخورد مستمر، تشویق به تفکر انتقادی، حل مسئله و مشارکت فعال دانش آموزان، نه تنها به ارزیابی دقیق تر و جامع تر یادگیری کمک می کنند، بلکه در نهادینه کردن دانش و مهارت ها برای مدت طولانی و قابلیت انطباق با موقعیت های جدید نیز موثر هستند. این مقاله بر نقش کلیدی ارزشیابی نوین در انتقال یادگیری از حالت منفعل به فعال و هدفمند، و در نهایت دستیابی به یادگیری عمیق و پایدار تاکید می کند و پیشنهادات کاربردی برای معلمان، مدیران و سیاست گذاران آموزشی ارائه می دهد.