نقش تلفن همراه و فضای مجازی در بی انگیزه شدن و ترک تحصیل دانش آموزان

با گسترش استفاده از تلفن همراه و شبکه های اجتماعی، نقش فضای مجازی در زندگی دانش آموزان روزبه روز پررنگ تر شده است. این پدیده اگرچه فرصت های جدیدی برای یادگیری، ارتباط و سرگرمی فراهم می کند، اما استفاده افراطی و کنترل نشده از آن می تواند پیامدهای منفی قابل توجهی بر انگیزه تحصیلی، رفتار و سلامت روانی دانش آموزان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تلفن همراه و فضای مجازی بر بی انگیزگی و ترک تحصیل دانش آموزان، به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. نتایج نشان می دهد استفاده مفرط از شبکه های اجتماعی و گوشی های هوشمند، علاوه بر کاهش تمرکز و افزایش خستگی ذهنی، باعث تغییر نظام ارزشی، کاهش ارزش تحصیل و ایجاد دلزدگی از مدرسه می شود. همچنین، مقایسه اجتماعی مداوم، اضطراب ناشی از بازخوردهای مجازی و فاصله گرفتن از تعاملات واقعی با همسالان، از جمله عوامل تقویت کننده این وضعیت هستند. نقش خانواده و مدرسه در مدیریت استفاده از فضای مجازی و آموزش مهارت های خودکنترلی و سواد رسانه ای، از جمله راهکارهای موثر در کاهش اثرات منفی آن است. پژوهش نشان می دهد ایجاد چارچوب مشخص برای استفاده از گوشی، آموزش هدفمند فضای مجازی، برقراری ارتباط مثبت با دانش آموز و تشویق به فعالیت های جایگزین، می تواند انگیزه تحصیلی را حفظ کرده و از ترک تحصیل پیشگیری کند. در نهایت، ترکیب آموزش های تحصیلی، روانی و دیجیتال می تواند به دانش آموزان کمک کند تا از فضای مجازی به عنوان ابزاری در جهت رشد و پیشرفت تحصیلی بهره مند شوند، بدون آنکه دچار دلزدگی یا کاهش انگیزه شوند.

کلیدواژه ها:

تلفن همراه ، فضای مجازی ، بی انگیزگی تحصیلی ، ترک تحصیل ، دانش آموز