مداخلات پرستاری موثر در کاهش اضطراب و استرس بیماران پیش از اعمال جراحی: یک مرور نظام مند
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 22
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NMCONF07_139
تاریخ نمایه سازی: 12 آذر 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: اضطراب و استرس پیش عملیاتی یکی از چالش های شایع در بیماران کاندید جراحی است و می تواند از طریق تغییرات فیزیولوژیک و روان شناختی بر پیامدهای حین و پس از عمل اثرات نامطلوب برجای گذارد. مداخلات پرستاری به عنوان بخش جدایی ناپذیر مراقبت های پیش جراحی نقشی کلیدی در کاهش این تنش های روانی دارند و در دهه اخیر توجه پژوهشگران به شناسایی موثرترین رویکردهای غیر دارویی افزایش یافته است.روش ها: این مرور نظام مند بر اساس چارچوب PRISMA انجام شد. پایگاه های PubMed، Scopus، Web of Science، CINAHL و Cochrane Library برای بازیابی مطالعات منتشرشده بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۴ جستجو شدند. واژگان ترکیبی مرتبط با “preoperative anxiety”، “stress”، “nursing interventions”، و “surgical patients” به کار رفت. انتخاب مطالعات توسط دو ارزیاب مستقل انجام شد و کیفیت روش شناسی با ابزارهای معتبر مناسب طراحی مطالعه ارزیابی گردید. داده ها با رویکرد تحلیل کیفی سنتز شدند.یافته ها: از میان ۳۴۷۹ رکورد اولیه، ۲۹ مطالعه با معیارهای ورود هم خوانی داشتند. نتایج نشان داد مداخلات پرستاری آموزشی، شامل آموزش چهره به چهره، آموزش چندرسانه ای، و برنامه های مبتنی بر واقعیت مجازی به طور معناداری سطح اضطراب را در بیماران قبل از عمل کاهش می دهند. مداخلات آرام سازی، مانند موسیقی درمانی، تنفس دیافراگماتیک، ماساژ درمانی، و تکنیک های ذهن آگاهی نیز اثر ثابت و بالینی قابل توجهی در کاهش شاخص های روان فیزیولوژیک اضطراب نشان دادند. علاوه بر این، مداخلات ارتباطی شامل حمایت عاطفی ساختاریافته، تقویت رابطه درمانی پرستار–بیمار، و آموزش تصمیم گیری مشارکتی باعث ارتقای احساس کنترل و کاهش استرس ادراک شده شدند. اثربخشی مداخلات ترکیبی، شامل ترکیب آموزش + آرام سازی، در اغلب مطالعات بیشتر از مداخلات منفرد گزارش گردید.نتیجه گیری: یافته های این مرور نشان می دهد مداخلات پرستاری غیر دارویی، به ویژه آموزش مبتنی بر نیاز، تکنیک های آرام سازی هدفمند، و رویکردهای ارتباط محور، نقش مهمی در کاهش اضطراب و استرس پیش عملیاتی دارند و پیشنهاد می شود این مداخلات به صورت استاندارد در پروتکل های مراقبت قبل از جراحی ادغام گردند. اجرای این مداخلات نه تنها موجب بهبود تجربه بیمار می شود، بلکه می تواند پیامدهای حین و پس از عمل را نیز بهبود بخشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی حاجی علیزاده
کارشناس ارشد پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. دانشکده پرستاری و مامایی، کرمان، ایران
سیده مریم علوی
کارشناس ارشد پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، دانشکده پرستاری و مامایی، بوشهر، ایران (نویسنده مسئول)