نقش مادران به منزله معماران فرهنگ نماز در تربیت دینی فرزندان با توجه به فرصت ها و تهدیدهای ناشی از فناوری نوین

نماز به عنوان یکی از ارکان اصلی تربیت دینی در فرهنگ اسلامی، جایگاه ویژه ای در شکل گیری هویت دینی فرزندان دارد. در این میان، مادران به منزله نخستین و موثرترین معماران فرهنگ دینی خانواده، نقش بی بدیلی در نهادینه سازی فرهنگ نماز در ذهن و رفتار کودکان ایفا می کنند. با ظهور فناوری های نوین ارتباطی و اطلاعاتی، شیوه های تربیت دینی نیز دستخوش تغییرات گسترده ای شده اند؛ به گونه ای که فرصت هایی مانند دسترسی به محتوای مذهبی، بازی های دینی و شبکه های آموزشی مجازی، در کنار تهدیداتی همچون تضعیف رابطه عاطفی والدین و فرزندان، عادی سازی سبک زندگی سکولار و افت توجه به مناسک عبادی، فرآیند تربیت دینی را با چالش هایی جدی مواجه ساخته اند. این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع معتبر علمی، به تبیین نقش محوری مادران در ترویج فرهنگ نماز در فرزندان پرداخته و ظرفیت ها و موانع فناوری نوین را در این زمینه مورد واکاوی قرار می دهد. یافته ها نشان می دهند که مادرانی که از سواد رسانه ای و تربیتی بالاتری برخوردارند، با بهره گیری هدفمند از فناوری، می توانند فضای خانوادگی را به بستری معنادار برای آموزش غیرمستقیم نماز تبدیل کرده و الگوی موثری از پایبندی دینی را در ذهن فرزندان نهادینه کنند. در مقابل، غفلت از مدیریت رسانه ای و جایگزینی فضای مجازی با ارتباط چهره به چهره، می تواند موجب گسست معنوی و بی توجهی به عبادات در نسل جدید شود. این مقاله بر آن است تا ضمن برجسته سازی نقش مادر به عنوان رکن اصلی نهاد خانواده، راهکارهایی برای بهره برداری از فرصت های فناوری نوین در تقویت فرهنگ نماز در خانواده ارائه دهد.