بازشناخت ماهیت و عوامل فهم متن از دیدگاه عین القضات برپایه رویکرد هرمنوتیکی پل ریکور (نمونه پژوهی: نامه ها)

پژوهش حاضر، به واکاوی ماهیت و عوامل فهم متن از دیدگاه عین القضات همدانی و در چارچوب مطالعه نامه های وی بر پایه رویکرد هرمنوتیکی پل ریکور اختصاص دارد. نکته سنجی های عین القضات همدانی در مباحث مربوط به فهم و ادراک متن به گونه ای است که گاه با نگرش های دانشمندان هرمنوتیکی معاصر از جمله پل ریکور همسویی هایی دارد. عین القضات همدانی و پل ریکور، دو اندیشمند سده شش قمری و دوره معاصر ، به ماهیت متن، رابطه لفظ و معنا و تمایز بین زبان گفتار و نوشتار پرداخته اند. البته برپایه دو خاستگاه سنت و نوگرایی و در دو ساحت عرفان و حکمت ششم هجری و دیگری در عرصه هرمنوتیک معاصر. از منظر عین القضات، گفت و شنودهای حضوری نسبت به نوشتار تقدم و ارجحیت دارد؛ ریکور نیز بر تقدم گفتگوی حضوری تاکید می ورزد. داده های این پژوهش که در گردآوری اطلاعات، روش کتابخانه ای، تحلیل داده ها و روش استدلالی و استقرایی است، نشان می دهد که عین القضات همدانی، در نامه ها با هدف برانگیختن و ترغیب مخاطب به فهم متون معرفتی و توحیدی و سلوک در مسیر کسب رضای پروردگار، در تلاش است تا با تبیین جنبه های نظری در باب کیفیت فهم متن، او را با دریافت های اصولی متن آشنا کند که دریافت های پل ریکور در ساحت جدید هرمنوتیکی، این اندیشه ها را تایید می کند

کلیدواژه ها:

ماهیت متن ، عوامل فهم متن ، عین القضات همدانی ، نامه ها ، پل ریکور