تاثیر رویکرد تدریس تلفیقی (حضوری–آنلاین) بر کیفیت یادگیری در مقطع متوسطه

رویکرد تدریس تلفیقی (Hybrid Learning) که ترکیبی از روش های حضوری و آنلاین است، به عنوان یکی از نوآوری های آموزشی مطرح در نظام های آموزشی معاصر شناخته می شود. این رویکرد با فراهم کردن انعطاف پذیری در زمان و مکان یادگیری، امکان تعامل مستمر میان دانش آموزان و معلمان را افزایش داده و یادگیری فعال و مشارکتی را تسهیل می کند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر رویکرد تدریس تلفیقی بر کیفیت یادگیری دانش آموزان مقطع متوسطه دوم است. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و از طراحی پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه دوازدهم در مدارس منتخب است و نمونه گیری به روش هدفمند انجام گرفته است. داده ها با استفاده از ابزارهای استاندارد اندازه گیری کیفیت یادگیری و تحلیل آماری با نرم افزارهای پیشرفته مورد پردازش قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که دانش آموزانی که تحت رویکرد تدریس تلفیقی آموزش دیده اند، در مقایسه با گروه کنترل از نظر درک مفاهیم، توانایی حل مسئله، مشارکت در فعالیت های گروهی و رضایت از یادگیری، پیشرفت معناداری داشته اند. همچنین، ترکیب آموزش آنلاین و حضوری باعث ارتقای انگیزه یادگیری و توسعه مهارت های خودراه بری و مدیریت زمان در دانش آموزان شده است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که استفاده هوشمندانه از تدریس تلفیقی می تواند کیفیت یادگیری در مقطع متوسطه دوم را به طور چشمگیری ارتقا دهد و معلمان را قادر سازد تا فرآیند یاددهی-یادگیری را با توجه به نیازهای متنوع دانش آموزان بهینه کنند. بنابراین، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی و مدیران مدارس با برنامه ریزی و سرمایه گذاری در زیرساخت های دیجیتال و آموزش معلمان، بستر لازم برای توسعه این رویکرد را فراهم آورند.