تاثیر سبک های فرزندپروری خانواده بر هویت یابی دختران نوجوان

هویت یابی در دوره نوجوانی، به عنوان یکی از اصلی ترین مراحل رشد فردی و اجتماعی، تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد که از مهم ترین آن ها می توان به سبک های فرزندپروری خانواده اشاره کرد. خانواده به عنوان نخستین و موثرترین نهاد اجتماعی، نقش کلیدی در شکل گیری باورها، ارزش ها و الگوهای رفتاری دختران نوجوان ایفا می کند. سبک فرزندپروری مقتدرانه، با تاکید بر حمایت، همراهی، ایجاد استقلال و تعیین مرزهای منطقی، اغلب موجب ارتقای سطح اعتماد به نفس و پیدایش هویت موفق در دختران می شود و مسیر رشد آنان را هموار می سازد. در مقابل، سبک های مستبدانه و سهل گیرانه ممکن است منجر به سرگردانی هویتی، کاهش احساس ارزشمندی و تضعیف توانایی تصمیم گیری در نوجوانان گردد. تحلیل داده های پژوهش های میدانی نشان می دهد سبک فرزندپروری ارتباط مستقیمی با سلامت روانی، کیفیت روابط اجتماعی و میزان پذیرش نقش های اجتماعی در دختران نوجوان دارد. همچنین، حمایت عاطفی والدین، فراهم کردن فضای گفتگو، احترام به عقاید فردی و هدایت مناسب، بستر لازم را برای کشف ویژگی ها و نقش های هویتی مثبت فراهم می آورد. از سوی دیگر، نبود ارتباط موثر، کنترل افراطی یا نبود حمایت کافی، خطر شکل گیری بحران های هویتی را افزایش می دهد. بر این اساس، توسعه مهارت های فرزندپروری سالم و آگاهانه در خانواده ها، از ضروری ترین عوامل پیشگیری از مشکلات هویتی و ارتقای سلامت روانی دختران نوجوان به شمار می رود. این مقاله با تبیین تاثیر مکانیسم های فرزندپروری بر فرایند هویت یابی، بر اهمیت آموزش والدین، تقویت تعاملات خانواده و توجه به نیازهای روان شناختی دختران نوجوان تاکید می کند تا در نهایت جامعه ای پویا و بانشاط شکل گیرد.