مطالعه نقش معلم در هدایت نوآوری آموزشی و بکارگیری فناوری های نوین در کلاس درس

در عصر تحولات شتابان فناوری و دگرگونی های بنیادین در نظام های آموزشی، نقش معلم از یک انتقال دهنده صرف دانش فراتر رفته و به یک عامل تحول آفرین و هدایت گر نوآوری های آموزشی تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش معلم در هدایت نوآوری آموزشی و بهره گیری از فناوری های نوین در کلاس درس انجام گرفته است. در این مطالعه، به تحلیل توانمندی های حرفه ای معلمان در خلق، پذیرش و تسهیل نوآوری های آموزشی پرداخته شده و تاکید شده است که موفقیت فرایند نوآوری، بیش از آنکه متکی بر ابزارهای فناورانه باشد، به نگرش، دانش و مهارت های فناورمحور معلمان بستگی دارد.روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است و با بهره گیری از یافته های میدانی و ادبیات نظری مرتبط، مولفه های کلیدی در ایفای نقش موثر معلمان در فرآیند نوآوری شناسایی شده اند. از جمله این مولفه ها می توان به سواد دیجیتال، خودکارآمدی معلمان در کاربرد فناوری، تعامل فعال با دانش آموزان در محیط های یادگیری دیجیتال، و مشارکت در طراحی آموزشی خلاقانه اشاره کرد. نتایج نشان می دهد که معلمانی که به عنوان راهبران تغییر آموزشی شناخته می شوند، ضمن برخورداری از مهارت های فنی، توانایی برقراری ارتباط موثر و بازنگری مداوم در روش های تدریس خود را دارند. همچنین این معلمان با بهره گیری از فناوری های نوین، بستری پویا برای یادگیری تعاملی، شخصی سازی شده و خلاقانه فراهم می کنند که منجر به افزایش مشارکت دانش آموزان و ارتقای کیفیت یادگیری می شود.پژوهش حاضر تاکید دارد که توانمندسازی معلمان از طریق برنامه های حرفه ای توسعه مهارت های نوآورانه، نه تنها به تسریع در نهادینه سازی فناوری در کلاس درس منجر می شود، بلکه می تواند موجبات تحول در فرهنگ مدرسه، بهبود عملکرد تحصیلی و پرورش نسلی خلاق و مسئله محور را فراهم آورد. در نهایت، یافته های این مطالعه می تواند راهنمایی عملی برای سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس و طراحان برنامه های درسی در راستای تقویت نقش معلم در فرایند تحول آموزشی مبتنی بر فناوری باشد.