نقش معلم در کاهش رفتارهای غیرمتعارف در دانش آموزان

این پژوهش با استفاده از روش شناسی مروری-تحلیلی، به نقد رویکردهای سنتی و تنبیه محور پرداخته و در مقابل، یک چارچوب یکپارچه و نوین را معرفی می کند. یافته ها نشان می دهد که استراتژی های واکنشی و مبتنی بر تنبیه، اغلب در تغییر بلندمدت رفتار ناکارآمد بوده و می توانند منجر به بیگانگی و تشدید مشکلات شوند. در مقابل، رویکردهای پیشگیرانه و آموزشی که بر آموزش مهارت های اجتماعی و هیجانی (SEL)، شیوه های انضباطی مثبت (Positive Discipline) و عدالت ترمیمی (Restorative Justice) استوار هستند، به شکل معناداری در کاهش رفتارهای نامطلوب و ایجاد یک فرهنگ مدرسه ای مثبت، موثرتر عمل می کنند. این چارچوب یکپارچه، به جای تمرکز بر “سرکوب رفتار”، بر “درک چرایی رفتار” و “آموزش رفتار جایگزین” تاکید دارد. در نهایت، مقاله با ارائه مجموعه ای از پیشنهادات کاربردی و چندسطحی برای معلمان، مدیران و سیاست گذاران، نقشه راهی عملی برای ایجاد محیط های یادگیری امن، حمایتگر و مسئولیت پذیر ارائه می دهد.