تاثیر آموزش استدلال اخلاقی در تصمیم گیری نوجوانان در موقعیت های تعارض

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش استدلال اخلاقی بر فرآیند تصمیم گیری نوجوانان در موقعیت های تعارض برانگیز است. در دوره نوجوانی، افراد درگیر تغییرات شناختی، عاطفی و اجتماعی هستند که می تواند در شیوه های تصمیم گیری آن ها بازتاب یابد. از آن جا که نوجوانان در این مرحله حساس از رشد با موقعیت های اخلاقی گوناگون مواجه می شوند، ضرورت دارد که توانایی های استدلال اخلاقی آنان تقویت شود. آموزش استدلال اخلاقی می تواند به عنوان رویکردی پیشگیرانه و توانمندساز برای ارتقاء کیفیت تصمیم گیری های نوجوانان در موقعیت های دشوار و تضادآمیز مورد استفاده قرار گیرد. این نوع آموزش با تکیه بر تقویت مهارت های شناختی، همدلی و توانایی درک دیدگاه های مختلف، نوجوانان را در ارزیابی پیامدهای اخلاقی انتخاب هایشان یاری می رساند. علاوه بر این، آموزش مذکور قادر است تعارضات درونی و بین فردی را به شیوه ای منطقی و اخلاق محور تحلیل نماید و زمینه ساز انتخاب های مسئولانه و آگاهانه گردد. نتایج بررسی های نظری و تجربی نشان می دهد که نوجوانانی که در معرض برنامه های آموزشی مبتنی بر استدلال اخلاقی قرار می گیرند، قادرند تصمیم های خود را بر پایه اصول اخلاقی، همدلی با دیگران و رعایت عدالت اتخاذ نمایند. همچنین این آموزش ها به کاهش رفتارهای تکانشی، افزایش مسئولیت پذیری و تقویت توانایی درک و مدیریت تعارضات کمک می کند. پژوهش حاضر بر اهمیت گنجاندن محتوای آموزش استدلال اخلاقی در برنامه های درسی رسمی و غیررسمی مدارس تاکید دارد. همچنین بر نقش معلمان، مشاوران و والدین در تسهیل یادگیری اخلاقی نوجوانان صحه می گذارد. در نهایت می توان گفت که آموزش استدلال اخلاقی نه تنها موجب بهبود تصمیم گیری نوجوانان در موقعیت های تعارض آمیز می شود، بلکه زمینه ساز رشد شخصیتی، ارتقای سلامت روانی و تحکیم روابط اجتماعی آنان نیز می گردد.