تحول نظریه های ساختار سازمانی در گذر از عصر صنعتی به عصر دانش

تحول نظریه های ساختار سازمانی از عصر صنعتی به عصر دانش یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین موضوعات در مطالعات سازمان و مدیریت محسوب می شود. در عصر صنعتی، ساختارهای سازمانی عمدتا مبتنی بر اصول سلسله مراتب، رسمیت، تمرکز و کارایی مکانیکی بودند، در حالی که با ورود به عصر دانش، ساختارهای انعطاف پذیر، شبکه ای، مجازی و دانش بنیان به عنوان الگوهای نوین مطرح شدند. این مقاله با رویکرد مروری روایتی و بر اساس بررسی منابع معتبر کتابخانه ای، تحول تاریخی نظریه های ساختار سازمانی را از رویکردهای کلاسیک تا الگوهای نوین سازمانی تحلیل می کند. روش مطالعه مبتنی بر مرور تحلیلی ادبیات و سازمان دهی یافته ها به صورت تاریخی–تکاملی است. یافته ها نشان می دهد که ساختارهای صنعتی، با وجود نقش مهم در شکل گیری سازمان های بزرگ، در مواجهه با محیط های پیچیده، تغییرات سریع فناوری و رقابت دانش محور ناکارآمد شدند و زمینه ساز ظهور ساختارهای پویا و شبکه ای شدند. در نتیجه گیری، مقاله بر اهمیت چابکی، یادگیری، دانش محوری و انعطاف ساختاری در سازمان های عصر دانش تاکید می کند و مسیرهای آینده پژوهی را پیشنهاد می دهد.

کلیدواژه ها:

ساختار سازمانی ، عصر صنعتی ، عصر دانش ، نظریه سازمان ، تحول ساختاری ، سازمان شبکه ای