مدیریت بحران های بهداشتی در مدارس؛ از بیماری های واگیر تا پاندمی ها

مدیریت بحران های بهداشتی در مدارس یکی از مهم ترین چالش های نظام آموزشی و بهداشتی به شمار می رود که در دهه های اخیر با ظهور بیماری های واگیر و گسترش پاندمی ها اهمیت دوچندانی یافته است. مدارس به عنوان محیطی متراکم و پویا، به دلیل تراکم جمعیت دانش آموزان، تعاملات روزمره و شرایط خاص سنی آنان، بستر مستعدی برای انتقال بیماری های عفونی و بروز بحران های بهداشتی محسوب می شوند. در چنین شرایطی، اتخاذ راهبردهای علمی و نظام مند در زمینه پیشگیری، شناسایی، کنترل و مدیریت بیماری ها، نقشی حیاتی در ارتقای سلامت جسمی و روانی دانش آموزان و تداوم فرآیند آموزش ایفا می کند.این مقاله با هدف بررسی ابعاد مختلف مدیریت بحران های بهداشتی در مدارس، از بیماری های واگیر شایع تا بحران های جهانی نظیر پاندمی ها، تدوین شده است. ابتدا به تشریح مفاهیم نظری مدیریت بحران و جایگاه آن در محیط های آموزشی پرداخته می شود و سپس نقش آموزش بهداشت، غربالگری دانش آموزان، همکاری میان مدرسه و خانواده، استفاده از فناوری های نوین و تدوین دستورالعمل های جامع مدیریت بحران تحلیل می گردد. نتایج نشان می دهد که وجود ساختارهای مدیریتی یکپارچه، آموزش مستمر کارکنان مدرسه، ارتقای سواد سلامت دانش آموزان، و هماهنگی میان بخش آموزش و بهداشت، از عوامل کلیدی در کاهش آسیب ها و افزایش تاب آوری مدارس در برابر بحران های بهداشتی است.