بررسی اثر تربیت قرآنی بر کاهش پرخاشگری و تعارض در محیط های آموزشی

پرخاشگری و تعارض در محیط های آموزشی از جمله چالش های جدی نظام تعلیم و تربیت به شمار می آیند که می توانند بر کیفیت یادگیری، روابط اجتماعی و رشد شخصیتی دانش آموزان تاثیر منفی بگذارند. در این راستا، تربیت قرآنی به عنوان رویکردی مبتنی بر آموزه های اخلاقی و معنوی اسلام، می تواند نقش مهمی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و ارتقای مهارت های سازگاری ایفا کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تربیت قرآنی بر کاهش پرخاشگری و تعارض در محیط های آموزشی است. روش پژوهش از نوع مروری و بر اساس تحلیل مطالعات و پژوهش های پیشین در زمینه تربیت قرآنی، اخلاق اسلامی و مدیریت هیجانات در محیط های مدرسه ای انجام گرفته است. یافته ها نشان داده است که آموزش مفاهیم قرآنی نظیر صبر، گذشت، مدارا، کنترل خشم و رعایت حقوق دیگران، می تواند زمینه ساز کاهش پرخاشگری و ایجاد فضایی مثبت و آرام در مدارس شود. همچنین، بهره گیری از شیوه های تربیت قرآنی نه تنها به ارتقای سلامت روانی و اخلاقی دانش آموزان کمک می کند، بلکه روابط میان فردی آنان با همسالان و معلمان را نیز بهبود می بخشد. نتیجه گیری این پژوهش حاکی از آن است که توجه نظام آموزشی به گنجاندن اصول و برنامه های تربیت قرآنی در فعالیت های رسمی و غیررسمی مدارس، می تواند ابزاری موثر در مدیریت تعارضات، کاهش پرخاشگری و ایجاد محیطی سازنده و امن برای رشد و شکوفایی دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

تربیت قرآنی ، پرخاشگری ، تعارض ، محیط های آموزشی ، سلامت روان