چالش های هنر در اجتماع و تدریس آن در مدارس

رشد آموزش هنر از این که دبیران هنر آن را می خوانند، خشنود است و خشنودتر از این که معلمان هنر با مطالعه مقاله ها و گفت و گوهای مندرج در مجله به نوشتن رو می آورند. این تغییر نگرش برای سهیم کردن همکاران فرهنگی در سرنوشت و اعتلای درس هنر گامی ارزشمند و امیدوار کننده است. رشد آموزش هنر بر این باور است که در هیچ مقاله با گفت و گویی حرف آخر و آخرین حرف زده نمی شود. لذا باب مناظره های مکتوب هنری برای انتقال آموزه ها و تجربه ها همچنان گشوده است و معلمان و صاحب نظران هنر باید. در این عرصه بیشترین سهم را در انجام وظیفه تربیتی خود داشته باشند. نقش و جایگاه هنر به طور فزاینده ای در زندگی در حال بازشناسی است اما هنرها به عنوان موضوعاتی جانبی و حاشیه ای در مدارس تلقی می شوند. بزرگ ترین لطمه ای که سال هاست به هنر وارد میشود آن است که ما به دانش آموزان اجازه می دهیم برای لذت بردن از هنرها به سادگی در کلاس درس بدون فعالیت هدفمند عمل کنند و گویی آن ها را در ساعت هنر به حال خود رها میکنیم اهمیت درس هنر و از طرفی مشکلات انبوه این حوزه موجب شد که در پژوهش حاضر به بررسی این محدودیتها و مشکلات از دیدگاه معلمان درس هنر بپردازیم و از تجارب آنان بهره مند شویم رویکرد این پژوهش کیفی از نوع پدیدار شناسی است.

کلیدواژه ها:

هنر ، معلم هنر ، آموزش هنر ، دانش آموز