تاثیر هوش مصنوعی بر آموزش و تدریس

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر فرآیند آموزش و تدریس در محیط های آموزشی شهر سبزوار انجام شده است. مسئله اصلی تحقیق آن است که روش های سنتی تدریس به تنهایی پاسخگوی نیازهای متنوع دانش آموزان در عصر دیجیتال نیست و فناوری های نوین به ویژه هوش مصنوعی می توانند با ارائه آموزش شخصی سازی شده، تحلیل داده های آموزشی و پشتیبانی از معلمان، کیفیت یادگیری را بهبود بخشند. روش تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل ۲۵۰ نفر از معلمان و دانش آموزان مقطع متوسطه شهر سبزوار است که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته با پایایی ۰/۸۷ بوده و تحلیل داده ها با آزمون t و تحلیل واریانس انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان داد که ۷۲ درصد معلمان شرکت کننده، استفاده از سامانه های هوش مصنوعی را موجب افزایش کارایی تدریس خود دانسته اند و ۶۸ درصد دانش آموزان انگیزه بیشتری برای یادگیری از طریق پلتفرم های هوشمند گزارش کرده اند. همچنین نتایج آماری حاکی از آن بود که کاربرد هوش مصنوعی موجب کاهش ۴۳ درصدی افت تحصیلی در کلاس های مورد مطالعه شده است. در مجموع، نتایج نشان می دهد که بهره گیری هدفمند از فناوری های هوش مصنوعی می تواند زمینه ساز ارتقای کیفیت آموزش، بهبود تعامل میان معلم و دانش آموز و توسعه عدالت آموزشی گردد. بر این اساس، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی و مدیران مدارس با سرمایه گذاری در زیرساخت های فناورانه و آموزش معلمان، شرایط استفاده گسترده و اثربخش از هوش مصنوعی را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش ، تدریس ، یادگیری شخصی سازی شده ، فناوری آموزشی