نقش خانواده در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

خانواده به عنوان نخستین و مهم ترین نهاد اجتماعی، نقش تعیین کننده ای در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی ایفا می کند. هدف این مقاله بررسی تاثیر مستقیم و غیرمستقیم حمایت های عاطفی، آموزشی و فرهنگی خانوادگی بر موفقیت تحصیلی کودکان است. یافته ها نشان می دهد که وجود محیط خانه ای گرم، حمایت کننده و بدون تنش، به افزایش انگیزه و تمرکز دانش آموزان منجر می شود و عملکرد تحصیلی آنان را بهبود می بخشد. مشارکت فعال والدین در انجام تکالیف، حضور در جلسات مدرسه و ارتباط مستمر با معلمان، احساس امنیت و ارزشمندی را در کودکان تقویت می کند و موجب افزایش تلاش و علاقه به یادگیری می شود. همچنین، فراهم آوردن امکانات آموزشی در منزل مانند کتاب های آموزشی و فضای مناسب مطالعه نقش موثری در ارتقاء کیفیت یادگیری ایفا می کند. از سوی دیگر، مشکلات خانوادگی و تنش های موجود، انگیزه و عملکرد تحصیلی را تحت تاثیر منفی قرار می دهد. این پژوهش همچنین بیانگر اهمیت سطح سواد و شرایط اقتصادی خانواده ها در توانمندسازی آنان برای حمایت موثر از تحصیل فرزندان است. در نهایت، تعامل مستمر و سازنده بین خانواده و مدرسه به عنوان عاملی کلیدی برای بهبود پیشرفت تحصیلی شناخته شد. بنابراین، توجه ویژه به نقش خانواده و تقویت مشارکت والدین در فرایند آموزش می تواند به افزایش کیفیت آموزش و پرورش در مقطع ابتدایی کمک کند. این یافته ها مبنایی کاربردی برای برنامه ریزی های آموزشی و تربیتی فراهم می آورد که می تواند به رشد همه جانبه دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

خانواده ، پیشرفت تحصیلی ، مشارکت والدین