«تحلیل جایگاه خوشنویسی و چالش های اجرای آن در برنامه درسی رشته گرافیک هنرستان های فنی و حرفه ای»

آموزش خوشنویسی به عنوان یکی از کامل ترین نمونه های آموزش سنتی هنرهای تجسمی، از ساختار استاد–شاگردی، تمرین های تجربی و انتقال مفاهیم زیبایی شناختی و معنوی برخوردار بوده است. با این حال، در ساختار رسمی آموزش هنر در هنرستان های فنی و حرفه ای، به ویژه در رشته گرافیک، جایگاه این هنر با چالش های جدی مواجه شده است. این پژوهش با هدف تحلیل وضعیت آموزش خوشنویسی در برنامه درسی رشته گرافیک هنرستان ها ، به بررسی شکاف میان آموزش سنتی و ساختارهای رسمی آموزشی می پردازد.روش تحقیق در این مطالعه، کیفی و از نوع تحلیل محتوای هدفمند است. داده ها از طریق مشاهده میدانی، بررسی اسناد درسی، و مصاحبه با دبیران و هنرجویان چند هنرستان دخترانه در شهر اصفهان گردآوری شده اند. تمرکز اصلی بر نحوه اجرای درس خوشنویسی، میزان ساعات آموزشی، کیفیت تدریس، و تخصص دبیران بوده است.یافته ها نشان می دهند که درس خوشنویسی تنها در قالب یک زنگ ۹۰ دقیقه ای در هفته ارائه می شود که با ماهیت کارگاهی این درس هم خوانی ندارد. بسیاری از دبیران فاقد تخصص حرفه ای در خوشنویسی هستند و آموزش آن به صورت سطحی و غیرکاربردی انجام می شود. کتاب آموزشی موجود نیز به دلیل نبود فضای تمرینی و رویکرد عملی، به درستی اجرا نمی شود.چالش های اصلی شامل کم بودن زمان آموزشی، نبود دبیران متخصص، ضعف در اجرای کارگاهی، و عدم تلفیق خوشنویسی با دروس طراحی است. نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که وضعیت فعلی آموزش خوشنویسی در هنرستان های گرافیک، نه تنها ناکارآمد است، بلکه موجب تضعیف مهارت های پایه ای هنرجویان در طراحی نوشتار و هویت بصری می شود. بازنگری در برنامه درسی، افزایش ساعات آموزشی، و جذب دبیران متخصص از ضرورت های اصلاح این وضعیت است.

کلیدواژه ها:

خوشنویسی ، انتقال مفاهیم ، گرافیک ، هنرستان ، مهارت های پایه ای