کاربرد هوش مصنوعی در شخصی سازی یادگیری و نقش آن در ارتقاء کیفیت تدریس

تحولات شتابان در عرصه فناوری های نوین، به ویژه در حوزه هوش مصنوعی، سبب ایجاد دگرگونی های بنیادین در نظام های آموزشی و شیوه های یادگیری شده است. از مهم ترین ظرفیت های این فناوری، امکان شخصی سازی فرآیند یادگیری بر اساس نیازها، علایق و توانایی های فردی یادگیرندگان است؛ ظرفیتی که می تواند ضمن افزایش انگیزه، مشارکت فعال و خودراه بری فراگیران، به ارتقای کیفیت تدریس و بهبود اثربخشی آموزشی نیز منجر شود. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی به بررسی کارکردهای هوش مصنوعی در شخصی سازی یادگیری و نقش آن در بهینه سازی فرآیند تدریس پرداخته است.یافته ها نشان می دهد که بهره گیری از فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی نظیر سامانه های توصیه گر آموزشی، چت بات های تعاملی، تحلیل گرهای داده های یادگیرندگان و ابزارهای تولید محتوای تطبیقی، امکان طراحی مسیرهای آموزشی اختصاصی و ارائه بازخورد فوری و متناسب را فراهم می آورد. این امر به معلمان کمک می کند با شناخت دقیق تر نقاط قوت و ضعف دانش آموزان، روش های تدریس خود را بهینه سازی کرده و فرصت های بیشتری برای یادگیری فعال و تعاملی فراهم سازند. افزون بر این، هوش مصنوعی با خودکارسازی بخشی از فعالیت های تکراری و اداری، فرصت بیشتری برای معلمان در زمینه فعالیت های خلاقانه و پرورشی ایجاد می کند.با وجود مزایای یادشده، بهره برداری اثربخش از هوش مصنوعی در آموزش مستلزم توجه به چالش هایی همچون ملاحظات اخلاقی، صیانت از حریم خصوصی داده ها، کمبود زیرساخت های فناورانه و ضرورت توانمندسازی معلمان است. در نتیجه، تحقق دستاوردهای مطلوب این فناوری در آموزش نیازمند برنامه ریزی جامع، سیاست گذاری آموزشی هدفمند و رویکردی متوازن به ابعاد فناورانه و انسانی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، شخصی سازی یادگیری ، کیفیت تدریس ، فناوری آموزشی ، یادگیری تطبیقی