نقش ارزشیابی تکوینی در بهبود یادگیری فعال دانش آموزان: مرور نظام مند پژوهش های معتبر

ارزشیابی آموزشی یکی از مولفه های کلیدی در فرآیند یاددهی–یادگیری است که می تواند نقش تعیین کننده ای در جهت دهی به رفتارهای یادگیرنده، ارتقای کیفیت آموزش و بهبود عملکرد تحصیلی ایفا کند. مقاله حاضر یک مطالعه مروری نظام مند است که با هدف بررسی تاثیر انواع ارزشیابی، به ویژه ارزشیابی تکوینی، بر یادگیری فعال دانش آموزان تدوین شده است. در این پژوهش، مجموعه ای از مطالعات علمی منتشرشده در پایگاه های اطلاعاتی معتبر داخلی و خارجی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند. یافته های مرور نشان می دهد که ارزشیابی تکوینی، به ویژه هنگامی که با بازخورد توصیفی، مشارکت فعال دانش آموز و استفاده از ابزارهای متنوع همراه باشد، موجب افزایش انگیزه، خودتنظیمی، درک عمیق تر مفاهیم و مشارکت موثر در فرآیند یادگیری می شود. همچنین، مقایسه میان ارزشیابی پایانی و تکوینی نشان می دهد که تمرکز صرف بر نمره دهی و آزمون های سنتی می تواند منجر به یادگیری سطحی و اضطراب تحصیلی گردد. در مقابل، ارزشیابی مستمر و هدفمند، بستری برای رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان فراهم می آورد. در پایان، مقاله با تاکید بر اهمیت بازنگری در سیاست های ارزشیابی آموزشی، پیشنهادهایی برای به کارگیری موثرتر ارزشیابی تکوینی در محیط های آموزشی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی تکوینی ، یادگیری فعال ، بازخورد ، انگیزش تحصیلی ، آموزش مبتنی بر مشارکت