مروری بر بررسی چالش ها و بحران های موجود در عرصه تربیت و آموزش

نظام تعلیم و تربیت یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار و پیشرفت اجتماعی هر جامعه ای محسوب می شود، اما در دهه های اخیر با بحران هایی روبرو شده است که روند کارآمدی آن را با چالش مواجه کرده اند. از جمله این بحران ها می توان به فروپاشی نقش تربیتی خانواده، نبود انسجام در برنامه ریزی درسی، کاهش انگیزه یادگیرندگان، و عدم تطابق آموزش با نیازهای بازار کار اشاره کرد. هدف این مقاله بررسی ابعاد مختلف این بحران، شناسایی عوامل موثر بر آن، و ارائه راهکارهایی جهت بهبود شرایط موجود است. با بهره گیری از روش تحلیلی-توصیفی و استناد به منابع معتبر، نشان داده می شود که عوامل فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و تکنولوژیک در تعمیق این بحران نقش کلیدی دارند. از سوی دیگر، کم توجهی به تربیت ارزش مدار، تمرکز بیش از حد بر آزمون گرایی، و ضعف در تربیت معلمان، از دیگر عوامل داخلی نظام آموزش اند که بحران را تشدید می کنند. در نهایت، پیشنهاداتی چون بازنگری در برنامه ریزی آموزشی، تقویت نقش تربیتی خانواده ها، و ارتقاء سطح مهارتی معلمان به عنوان راهکارهای اصلی برون رفت از بحران مطرح می شوند. این مقاله بر این باور است که عبور از بحران کنونی در آموزش تنها از مسیر بازاندیشی در فلسفه، اهداف و ساختارهای تعلیم و تربیت ممکن خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، بحران آموزشی ، برنامه ریزی درسی ، انگیزه یادگیری ، ارزش محوری