بررسی سبک زندگی طلبگی به عنوان الگوی تقویت ایمان، اخلاق و هویت اسلامی در جامعه

سبک زندگی طلبگی به عنوان یکی از اصیل ترین زیست جهان های دینی، دارای ظرفیت های گسترده ای برای تقویت ایمان، ارتقای اخلاق و شکل دهی به هویت اسلامی در جامعه معاصر است. این پژوهش با هدف تبیین نقش الگوی زیست طلبگی در ساختارهای فردی و اجتماعی، تلاش دارد نشان دهد که چگونه عناصر بنیادین این سبک زندگی—نظیر زهد، خودسازی، تهذیب اخلاقی، پیوست معنوی به قرآن و سنت، نظم عبادی، مجاهدت علمی، و مسئولیت پذیری اجتماعی—می توانند به عنوان الگوهای موثر در ارتقای سرمایه ایمانی و اخلاقی جامعه به کار گرفته شوند. روش تحقیق مبتنی بر تحلیل اسنادی و مطالعه منابع حوزوی و اندیشه دینی است. یافته ها نشان می دهد که زیست طلبگی، از طریق شکل دهی به عادت واره های معنوی و اخلاقی، نه تنها هویت دینی فرد را تثبیت می کند، بلکه با ایجاد الگوهای اجتماعی اعتمادساز و اخلاق گستر، بر هویت جمعی نیز اثرگذار است. همچنین، پیوند میان ساده زیستی، مسئولیت تبلیغی، و خدمت اجتماعی، به طلاب نقش بی بدیلی در تولید معنای دینی و هدایت فرهنگی جامعه می بخشد. نتیجه پژوهش بیانگر این است که بازخوانی و بازسازی حکیمانه سبک زندگی طلبگی، با حفظ اصول سنتی و توجه به اقتضائات جهان جدید، می تواند الگویی موثر برای ارتقای ایمان، اخلاق و هویت اسلامی در جامعه امروز باشد. بر این اساس، بازتولید عملی و اندیشه ای این الگو ضرورت راهبردی در نظام تربیت دینی معاصر محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی طلبگی ، ایمان دینی ، اخلاق اسلامی ، هویت اسلامی ، الگوی تربیت دینی