ارزیابی تاثیر هوش مصنوعی بر کیفیت آموزش و هنر تدریس

پیشرفت سریع هوش مصنوعی در دهه اخیر، عرصه های مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را دستخوش تحول کرده است. یکی از حوزه هایی که این فناوری بیشترین اثر را بر آن گذاشته، نظام آموزشی و به ویژه هنر تدریس است. ابزارهای نوین مبتنی بر هوش مصنوعی از جمله سامانه های یادگیری تطبیقی، ارزیابی هوشمند، تحلیل کلان داده های آموزشی، چت بات های آموزشی و تولیدکننده های محتوای هوشمند، موجب تغییر نقش معلم، افزایش تعامل دانش آموزان، بهبود کیفیت بازخورد و ارتقای کارایی فرآیند آموزش شده اند. این مقاله به صورت جامع تاثیر هوش مصنوعی را بر کیفیت آموزش و هنر تدریس تحلیل می کند و ضمن مرور ادبیات نظری، مزایا، چالش ها و الزامات اجرایی آن را بررسی می کند. یافته ها نشان می دهند هوش مصنوعی در صورتی که با رویکرد انسان محور، سیاست گذاری صحیح و توانمندسازی معلمان به کار گرفته شود، می تواند مکمل مهمی برای بهبود کیفیت تدریس و یادگیری باشد، اما در صورت نبود نظارت اخلاقی، ضعف سواد رسانه ای یا وابستگی بیش از حد، ممکن است موجب کاهش مهارت های خلاق و انتقادی و تضعیف نقش انسانی معلم گردد. در پایان مقاله، پیشنهادهایی برای استفاده اثربخش از هوش مصنوعی در نظام آموزشی ایران ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، کیفیت آموزش ، هنر تدریس ، یادگیری تطبیقی ، فناوری آموزشی ، تحول دیجیتال ، آموزش هوشمند