نقش مدیریت کیفیت کلان در ارتقای بهره وری مالی: تحلیلی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری (مطالعه موردی شرکت های قطعه سازی)

در شرایط کنونی که بازارها رقابتی تر از گذشته شده اند، سازمان ها برای حفظ جایگاه خود و تداوم ارتباط با مشتریان ناگزیر به ارتقای کیفیت و بهبود وضعیت مالی هستند. دستیابی به کیفیت بالای محصولات یکی از ابزارهای کلیدی در جلب رضایت مشتریان است که می تواند منجر به افزایش سودآوری شود. در این راستا، استقرار مدیریت کیفیت جامع نقشی اساسی در دستیابی به سطح مطلوب کیفیت و در نتیجه بهبود عملکرد مالی سازمان دارد. بر همین اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مولفه های مدیریت کیفیت جامع بر عملکرد مالی سازمان انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را شرکت های قطعه ساز ایران تشکیل می دهند و حجم نمونه برابر با ۱۴۰ شرکت تعیین گردید. این تحقیق از نوع کمی و در زمره مطالعات همبستگی قرار دارد و داده ها با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS تحلیل شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که حمایت مدیران ارشد، خودارزیابی و بهبود مستمر بیشترین تاثیر را بر عملکرد مالی شرکت ها داشته اند، در حالی که تمرکز بر فرآیندها تاثیر معناداری بر عملکرد مالی نشان نداده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت کیفیت جامع ، عملکرد مالی ، مدلسازی معادلات ساختاری