نقش مربیان پرورشی در تقویت ارزش های اخلاقی و دینی

نظام آموزشی زمانی به رسالت واقعی خود نزدیک می شود که بتواند علاوه بر انتقال دانش، زمینه رشد اخلاقی و دینی دانش آموزان را فراهم سازد. مربیان پرورشی در مدرسه، به عنوان نیروهای پیونددهنده بین تربیت رسمی و تربیت درونی، نقشی حیاتی در تقویت باورها، نگرش ها و رفتارهای اخلاقی و دینی دارند. هدف مقاله حاضر بررسی دقیق نقش، کارکردها، چالش ها و ظرفیت های مربیان پرورشی در شکل دادن به ارزش های اخلاقی و دینی دانش آموزان است. روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی انجام شده و داده ها از طریق منابع معتبر علمی و اسنادی و نیز تحلیل های نظری گردآوری شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مربیان پرورشی از طریق الگوی رفتاری، گفتار توام با عمل، برنامه های تربیتی، فعالیت های هنری و فرهنگی، جلسات گفتگو، تشکیل گروه های خودیاری، مراسم مذهبی، مشاوره فردی، و ایجاد فضای امن عاطفی می توانند نقش محوری در ارتقای اخلاق و دین داری دانش آموزان ایفا کنند. در مقابل، موانعی همچون کمبود مهارت های حرفه ای، فشار اداری، ضعف هماهنگی با معلمان، چالش های نسلی، و محدودیت امکانات، بخشی از ظرفیت این حوزه را محدود می کند. در نهایت، مجموعه ای از راهکارهای کاربردی برای بهبود عملکرد مربیان پرورشی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مربیان پرورشی ، تربیت دینی ، ارزش های اخلاقی ، هویت دینی ، آموزش وپرورش ، رابطه تربیتی