چگونه توانستم با اجرای برنامه آموزشی، تاب آوری روانی و جسمی کارکنان سلامت را در شرایط بحرانی تقویت کنم؟

این اقدام پژوهی با هدف ارتقای تاب آوری روانی و جسمی کارکنان مراکز توانبخشی و مراقبت از سالمندان استان گلستان در شرایط بحرانی انجام شد. کارکنان سلامت در این مراکز به دلیل ماهیت شغلی پر استرس و بار عاطفی بالا، در معرض فرسودگی شغلی و کاهش توان روانی قرار دارند. در این پژوهش، برنامه ای آموزشی مبتنی بر اصول خودمراقبتی، مهارت های ذهن آگاهی، تمرین های آرام سازی و حمایت گروهی طراحی و طی شش ماه نخست سال ۱۴۰۴ اجرا شد. جامعه آماری شامل ۲۰ تا ۵۰ نفر از کارکنان مراکز غیردولتی بود که به روش تمام شماری یا هدفمند انتخاب شدند. یافته ها نشان داد اجرای این برنامه موجب بهبود سلامت روانی، افزایش انرژی جسمی، کاهش اضطراب و تقویت تاب آوری کارکنان در مواجهه با شرایط بحرانی شد. نتایج تاکید دارد که آموزش های کوتاه مدت و کاربردی در زمینه خودمراقبتی می تواند به طور قابل توجهی فرسودگی شغلی را کاهش و کیفیت خدمات مراقبتی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری روانی ، تاب آوری جسمی ، خودمراقبتی کارکنان سلامت ، شرایط بحرانی ، فرسودگی شغلی