تاثیر هوش مصنوعی بر بهبود رفتارهای یادگیری و خودتنظیمی در دانش آموزان ابتدایی

در عصر تحول دیجیتال، هوش مصنوعی به عنوان ابزاری قدرتمند برای بازتعریف فرآیندهای آموزشی و پرورشی ظهور کرده است. این پژوهش مروری با هدف بررسی تاثیر فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی بر بهبود رفتارهای یادگیری و تقویت مهارت های خودتنظیمی در دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شده است. خودتنظیمی به عنوان یکی از مهم ترین پیش بینی کننده های موفقیت تحصیلی، شامل توانایی دانش آموز در برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی فرآیند یادگیری خود است. روش های سنتی آموزش اغلب در پرورش این مهارت ها به صورت فردی ناکام می مانند. این مقاله با مرور نظام مند ادبیات موجود، نشان می دهد که ابزارهای هوشمند نظیر سیستم های آموزش تطبیقی، بازی های جدی آموزشی و ربات های اجتماعی، با ارائه بازخوردهای آنی، شخصی سازی مسیر یادگیری و ایجاد محیط های تعاملی، نقش بسزایی در ارتقای خودتنظیمی ایفا می کنند. یافته ها حاکی از آن است که هوش مصنوعی با کاهش بار شناختی غیرضروری و افزایش درگیری تحصیلی، رفتارهای یادگیری مثبت را تقویت کرده و دانش آموزان را از یادگیرندگانی منفعل به مشارکت کنندگان فعال تبدیل می کند. همچنین، استفاده از تحلیل داده های یادگیری به معلمان و دانش آموزان کمک می کند تا الگوهای رفتاری را شناسایی کرده و راهبردهای فراشناختی را بهبود بخشند. با این حال، بهره برداری موثر نیازمند طراحی پداگوژیک دقیق و نظارت اخلاقی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، خودتنظیمی یادگیری ، رفتارهای یادگیری ، آموزش ابتدایی ، فناوری آموزشی