تاثیر تداخل زمینه ای بر اکتساب و یادگیری سرویس والیبال، با اثر تعدیل کنندگی میزان هیجان خواهی فراگیران

مطالعات ارتباط نزدیکی مابین یادگیری و انگیختگی آزمودنی ها نشان می دهند؛ هیجان خواهان اغلب محیطی با انگیختگی بالا، برای فعالیت برمی گزینند. لذا مطالعه حاضر، تاثیر تداخل زمینه ای بر اکتساب، یادداری و انتقال دو نوع سرویس والیبال، با اثر تعدیل کنندگی میزان هیجان خواهی را بررسی کرد. طرح تحقیق نیمه تجربی با پیش آزمون/ پس-آزمون ۴ گروهی است. نمونه مورد نظر ۴۸ نفر به صورت داوطلبانه از بین دانش آموزان پایه ششم در رده سنی ۱۱ تا ۱۳ سال انتخاب شد. براساس مقیاس هیجان خواهی به دو گروه هیجان خواهی بالا و پایین تقسیم و بصورت تصادفی در ۲ گروه تمرینی مسدود و تصادفی جای گرفتند. هر چهارگروه طی ۹ جلسه یک ساعته مداخله تمرینی ۶۰ کوشش سرویس ساده و موجی انجام دادند. مقیاس هیجانخواهی زاکرمن و آزمون ایفرد برای سنجش میزان هیجانخواهی و امتیازدهی سرویس والیبال به کاررفت. تفاوت معنی داری در اکتساب، یادداری و انتقال سرویس ساده بین گروه های مختلف مشاهده گردید (p=۰/۰۰۴, p=۰/۰۰۰۱, p=۰/۰۰۱). تفاوت در مورد سرویس موجی در زمینه یادداری و انتقال معنی دار بود (p=۰/۰۰۴, p=۰/۰۰۱). در هر دو گروه هیجان خواه بالا و پایین، تفاوت های قابل توجهی در مراحل مختلف یادگیری سرویس های والیبال ساده و موجی در هر دو شرایط تمرین تصادفی و مسدود مشاهده شد. نتیجه گیری: روش های تمرینی مسدود و تصادفی در هر دو گروه هیجان خواه بالا و پایین برای پیشرفت مهارت سرویس والیبال موثر است؛ در نتیجه می توان هر دو روش تمرینی را برای آموزش مهارت های والیبال توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

اکتساب ، تداخل زمینه ای ، والیبال ، هیجان خواهی ، یادگیری حرکتی