الگوی نوآورانه خط مشی گذاری عمومی مبتنی بر مدیریت دانش: رویکرد داده بنیاد

زمینه و هدف: پیچیدگی و پویایی محیط های تصمیم گیری در بخش عمومی، ضرورت استفاده از رویکردهای نوین خط مشی گذاری را دوچندان کرده است. مدیریت دانش به عنوان یک ظرفیت راهبردی می تواند با فراهم سازی جریان بهینه اطلاعات، تحلیل دقیق داده ها و تبدیل تجربیات به سرمایه دانشی، اثربخشی سیاست ها را ارتقا دهد. پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل خط مشی گذاری عمومی با رویکرد مدیریت دانش، تلاش می کند عوامل علی، زمینه ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدهای این مدل را در چارچوب نظریه داده بنیاد تبیین کند.روش شناسی: این مطالعه از نوع کیفی و مبتنی بر رویکرد نظریه داده بنیاد (مدل اشتراوس و کوربین) است. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان حوزه ی سیاست گذاری عمومی، مدیران ارشد دولتی و متخصصان مدیریت دانش گردآوری شد. نمونه گیری به صورت هدفمند و با معیار اشباع نظری انجام گرفت. داده ها با روش کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری و انتخابی) تحلیل شدند. در نهایت، شش مقوله محوری شامل عوامل علی، پدیده محوری، شرایط زمینه ای، عوامل مداخله گر، راهبردها و پیامدها شناسایی و در قالب مدل مفهومی ترسیم گردید.یافته ها و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کمبود نظام مند مدیریت دانش، فشارهای محیطی، نیاز به سیاست گذاری شواهد محور و چالش های ظرفیت نهادی از مهم ترین عوامل علی شکل گیری مدل هستند. پدیده محوری «ایجاد مدل یکپارچه خط مشی گذاری مبتنی بر مدیریت دانش» بر همگرایی بین نهادها، مستندسازی تجارب و بهره گیری از فناوری داده کاوی استوار است. شرایط زمینه ای نظیر ساختار متمرکز تصمیم گیری، زیرساخت های فناورانه و بلوغ سازمانی، بستر اجرای مدل را فراهم می آورد. عوامل مداخله گر همچون تغییرات سیاسی، مقاومت فرهنگی، محدودیت های قانونی و فشار بازیگران بیرونی بر روند اجرا اثرگذارند.

کلیدواژه ها:

خط مشی گذاری عمومی ، مدیریت دانش ، نظریه داده بنیاد ، مدل اشتراوس و کوربین ، کارآمدی سیاست ها