عوامل سازمانی و ارتباط انتشار دی اکسید کربن در بخش کشاورزی: یک تحلیل مقایسه ای بر اساس سطح درآمد

فرآیند توسعه اقتصادی و مجموعه سیاست های اجراشده در دهه های اخیر موجب شده تا چالش های زیست محیطی به یکی از دغدغه های اصلی سیاست گذاران تبدیل شود. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین عوامل سازمانی و انتشار دی اکسیدکربن در گروهی از کشورها طی دوره زمانی ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۴ و با به کارگیری رویکرد داده های تابلویی (پانل دیتا) انجام شده است. یافته ها حاکی از آن است که تولید ناخالص بخش کشاورزی، سیاست های حمایتی دولت و حجم تجارت در این بخش، تاثیر مثبت و معناداری بر انتشاردی اکسیدکربن داشته اند. همچنین، اثر ترکیبی «ثبات سیاسی و کنترل فساد» به صورت مثبت و معنادار بر میزان انتشار دی اکسیدکربن موثر بوده است؛ در حالی که ترکیب «کنترل فساد و حاکمیت قانون» تاثیر منفی و معناداری بر آن نشان داده است. بر این اساس، به عنوان یک راهبرد کلان، پیشنهاد می شود کشورها با سرمایه گذاری هدفمند در زیرساخت های نهادی از جمله فناوری، قوانین و نهادهای حاکمیتی تلاش نظام مندی برای ارتقای این مولفه ها انجام دهند. علاوه بر این، توصیه می شود دولت ها در کنار افزایش مخارج خود، با اعمال مالیات های سبز یا مالیات بر انتشار کربن با نرخی کمتر از رشد مخارج ضمن کنترل آلایندگی، تداوم رشد اقتصادی را نیز تضمین نمایند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، فساد ، درآمد ، بخش کشاورزی