بررسی اثربخشی و چالش های مدل های یادگیری ترکیبی در آموزش ابتدایی

هدف این مقاله مروری، تحلیل اثربخشی و بررسی چالش های خاص مدل های یادگیری ترکیبی (Blended Learning) در بستر آموزش ابتدایی است. یادگیری ترکیبی که به طور استراتژیک آموزش حضوری و تعاملات آنلاین را ادغام می کند، به عنوان یک راهبرد نوین، پتانسیل قابل توجهی برای ارتقای کیفیت و شخصی سازی آموزش در مقطع حساس ابتدایی دارد. این مدل با فراهم آوردن انعطاف پذیری، می تواند به افزایش سطح یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان خردسال کمک کرده و زمینه را برای توسعه مهارت های اولیه یادگیری خودتنظیمی (SRL) فراهم سازد (توکلی و دیگران، ۱۴۰۲). فرصت های اصلی این مدل در آموزش ابتدایی شامل افزایش بهره وری، امکان شخصی سازی محتوا متناسب با سرعت رشد کودکان، و استفاده از تکالیف خلاقانه و تعاملی به جای روش های سنتی است (حسینی، ۱۴۰۰). با این وجود، اجرای یادگیری ترکیبی در این مقطع با چالش های منحصر به فردی همراه است که عمدتا ناشی از محدودیت های رشدی دانش آموزان در زمینه خودتنظیمی و انضباط شخصی است (احمدیوسفی، ۱۴۰۰). همچنین، شکاف دیجیتال در دسترسی به ابزارهای مناسب و نیاز به طراحی پداگوژیکی دقیق که با توانایی های شناختی کودکان سازگار باشد، از دیگر موانع کلیدی هستند (عبدالهی و دیگران، ۱۴۰۲). نتایج این بررسی، لزوم آموزش ویژه معلمان برای طراحی فعالیت های جذاب و حمایتی، و همچنین سرمایه گذاری در زیرساخت های عادلانه برای تضمین موفقیت و کیفیت آموزش ابتدایی در عصر دیجیتال را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، آموزش ابتدایی ، یادگیری خودتنظیمی ، تکلیف گریزی ، شخصی سازی.