ارزیابی میزان اثر بخشی روشهای آموزشی کارکنان در شرکت فولاد سیرجان ایرانیان

آموزش کارکنان در سازمانهای صنعتی عاملی کلیدی برای ارتقای عملکرد، بهبود ایمنی، و دستیابی به مزیت رقابتی پایدار محسوب می شود. ارزیابی اثربخشی روشهای آموزشی ضرورتی اجتناب ناپذیر برای مدیران سازمانهاست. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان نسبی اثربخشی روشهای آموزشی در شرکت فولاد سیرجان ایرانیان انجام شده است. این تحقیق از رویکرد تاپسیس برای بدست آوردن ضرایب نزدیکی به عنوان مقدار کمی برای میزان نسبی اثربخشی روشهای آموزشی استفاده کرده است. نتایج نشان دادند که روش آموزش در حین کار برای اپراتور/تکنسین در دوره های تخصصی با ضریب ۰.۹۷۹ اثربخش ترین و روش آموزش مجازی برای اپراتور/تکنسین در دوره های عمومی با ضریب ۰.۰۲۷ کم اثرترین است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی آموزش ، تاپسیس ، شرکت فولاد سیرجان ایرانیان