رابطه بین سبک های دلبستگی و علائم سوگ حل نشده در دانشجویان پزشکی

مقدمه پژوهش حاضر به بررسی یکی از پیچیده ترین و فراگیرترین تجربیات انسانی، یعنی فقدان و سوگ، در بستر خاص و پراسترس دانشجویان پزشکی می پردازد. سوگ، به عنوان یک واکنش طبیعی و همه جانبه به از دست دادن یک عزیز یا هر فقدان معنادار دیگر، طیف وسیعی از پاسخ های هیجانی، شناختی، رفتاری و جسمانی را در بر می گیرد که در اکثر افراد با گذشت زمان و حمایت مناسب، به تدریج کاهش یافته و فرد به سمت پذیرش و بازسازی زندگی خود حرکت می کند. با این حال، در برخی موارد، این فرآیند طبیعی مختل شده و به وضعیتی منجر می شود که از آن با عنوان “سوگ حل نشده” یا “سوگ پیچیده” یاد می شود (پاپ-جوردانووا، ۲۰۲۱؛ کنی، کیو، گریگوری-رابرتز، کرنی و پیکرینگ، ۲۰۲۱). سوگ حل نشده فراتر از یک دوره غم و اندوه عادی است؛ این وضعیت با علائم شدید، طولانی مدت و ناتوان کننده ای مشخص می شود که به طور قابل توجهی عملکرد فرد را در ابعاد مختلف زندگی تحت تاثیر قرار می دهد (پترز، جنکینز و پاسکل، ۲۰۲۳؛ شولتز، ری و جوان، ۲۰۲۱). یکی از بارزترین ویژگی های آن، تداوم و شدت بالای احساسات سوگ است؛ در حالی که غم، اندوه، خشم، گناه و اضطراب در واکنش به فقدان طبیعی هستند، در سوگ حل نشده این احساسات به طور غیرمعمول شدید، مزمن و طاقت فرسا می شوند. فرد ممکن است سال ها پس از فقدان، همچنان احساس کند که فقدان به تازگی رخ داده است و در تجربه شادی، لذت یا رضایت در زندگی ناتوان باشد (هال، ۲۰۲۳؛ شولتز و همکاران، ۲۰۲۲). علاوه بر این، افراد مبتلا به سوگ حل نشده اغلب در پذیرش واقعیت فقدان دچار مشکل هستند؛ آن ها ممکن است به طور مداوم به دنبال نشانه هایی از حضور فرد فوت شده باشند، از صحبت کردن درباره او اجتناب کنند، یا احساس کنند که فرد فوت شده هنوز زنده است (پارکر، ۲۰۲۳؛ پاپ-جوردانووا، ۲۰۲۱). این انکار واقعیت می تواند مانع از پردازش عاطفی فقدان و حرکت به سمت پذیرش و سازگاری شود (پترز، جنکینز و پاسکل، ۲۰۲۳). سوگ حل نشده همچنین می تواند منجر به اختلال جدی در عملکرد روزمره فرد شود. تمرکز و توجه فرد ممکن است مختل شود، حافظه اش ضعیف شود، و انرژی و انگیزه کافی برای انجام وظایف روزمره مانند کار، تحصیل، مراقبت از

کلیدواژه ها:

سوگ حل نشده ، سوگ پیچیده ، سبک های دلبستگی ، دانشجویان پزشکی ، سلامت روان