پیش بینی جهت گیری هدف پیشرفت بر اساس خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان بافق

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی جهت گیری هدف پیشرفت بر اساس خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان بافق انجام شد. پژوهش حاضر در زمره پژوهش های کاربردی بود که با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمام دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان بافق در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. بر اساس آمار گرفته از اداره آموزش و پرورش شهرستان بافق تعداد کل این دانش آموزان ۱۱۴۹ نفر بود که از این تعداد ۷۶۷ نفر دختر و ۳۸۲ نفر پسر بودند. حجم نمونه با استناد به جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۸۸ دانش آموز به روش در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد جهت گیری هدف پیشرفت الیوت و همکاران (۲۰۰۱) و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد و همکاران (۱۹۹۵) بود. پژوهشگر پرسش نامه ها را به صورت آنلاین طراحی و لینک آن در گروه های کلاسی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر بافق قرار داد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۶ و شاخص های آمار توصیفی فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان و ساده بود. ماتریس همبستگی بین خودتنظیمی با جهت گیری هدف تبحری/عملکردی دانش آموزان نشان داد بین خودتنظیمی با جهت گیری هدف تبحری/عملکردی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در حالیکه، نشان داده شد که بین خودتنظیمی با جهت گیری هدف اجتناب از تبحر/اجتناب از عملکرد رابطه منفی معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری هدف پیشرفت ، خودتنظیمی تحصیلی ، دانش آموزان دوره دوم متوسطه