بررسی اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر طرحواره درمانی بر کاهش اضطراب نوجوانان مبتلا به اختلال وسواسی جبری

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر طرحواره درمانی بر کاهش اضطراب نوجوانان مبتلا به اختلال وسواسی جبری انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه منطقه ۲ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بودند که بر اساس ملاکهای ورود و خروج به پژوهش و از طریق روش نمونه گیری در دسترس از بین افراد داوطلب و واجد شرایط تعداد ۳۰ نوجوان دختر مبتلا به اختلال وسواسی جبری وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه اضطراب (SCAS) (۱۹۹۸) بود. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۵/۱ ساعته تحت مداخله گروهی مبتنی بر طرحواره درمانی قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد که مداخله گروهی مبتنی بر طرحواره درمانی بر کاهش اضطراب نوجوانان مبتلا به اختلال وسواسی جبری موثر بود. بر اساس نتایج پژوهش پیشنهاد می شود که مداخله گروهی مبتنی بر طرحواره درمانی در کنار سایر روش های پروتکل های آموزشی و درمانی بر بهبود اضطراب نوجوانان مبتلا به اختلال وسواسی جبری بکار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، اضطراب ، اختلال وسواسی جبری ، نوجوانان دختر