پیش بینی شادکامی بر اساس باور های فراشناختی و انعطاف پذیری روانشناختی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اصفهان

چکیده پژوهش حاضر با هدف پیش بینی شادکامی بر اساس باور های فراشناختی و انعطاف پذیری روانشناختی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش را تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ تشکیل دادند. ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه فراشناخت ولز (۱۹۹۷)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندر وال (۲۰۱۰) و پرسشنامه شادکامی تحصیلی دانش آموزان (کمال مهاجر و همکاران ۱۴۰۰) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون خطی با استفاده از spss۲۷ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین متغیر انعطاف پذیری روانشناختی و شادکامی رابطه معناداری وجود داشت اما وقتی وارد معادله رگرسیون شد قدرت پیش بینی کنندگی نداشت. همچنین مولفه های باور های فراشناختی نتوانستند شادکامی را پیش بینی کنند. این نتیجه نشان می دهد که شادکامی دانش آموزان پدیده ای چند بعدی است و احتمالا تحت تاثیر مجموعه ای گسترده تر از عوامل فردی، شناختی و محیطی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، باور های فراشناختی ، انعطاف پذیری روانشناختی ، دانش آموزان