نقش تاب آوری روانی در کاهش فرسودگی شغلی معلمان

تاب آوری روانی به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های سلامت روان، نقشی کلیدی در کاهش فرسودگی شغلی در میان معلمان ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تاب آوری روانی در کاهش فرسودگی شغلی معلمان انجام شده است. فرسودگی شغلی که ناشی از فشارهای روانی، استرس های محیطی و بار کاری سنگین است، یکی از عوامل تهدیدکننده سلامت روان و عملکرد معلمان به شمار می رود. در این مقاله، ضمن تبیین مفاهیم تاب آوری و فرسودگی شغلی، به بررسی ابعاد روان شناختی تاب آوری، عوامل موثر بر شکل گیری آن، و نقش حمایت های سازمانی در ارتقای تاب آوری پرداخته می شود. همچنین، راهکارهای کاربردی برای افزایش تاب آوری در میان معلمان و بهبود کیفیت محیط آموزشی ارائه می گردد. یافته ها حاکی از آن است که افزایش تاب آوری روانی از طریق آموزش های روان شناختی و حمایت های اجتماعی می تواند به طور معناداری میزان فرسودگی شغلی را کاهش دهد و موجب ارتقای سلامت روان و بهبود عملکرد حرفه ای معلمان گردد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری روانی ، فرسودگی شغلی ، سلامت روان ، معلمان ، حمایت سازمانی