بررسی تاثیر هوش هیجانی بر صلاحیت بالینی با نقش میانجی تفکر انتقادی دانشجویان پزشکی مقطع کارورزی

مقدمه:  هوش هیجانی، توجه به احساسات و هیجانات خود و دیگران، تمایز گذاشتن بین آنها و استفاده از آنها برای هدایت افکار و اعمال خود می باشد. هوش هیجانی یکی از مولفه هایی است که می تواند بر روی مهارت های تفکر انتقادی و صلاحیت بالینی و حرفه ای موثر باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هوش هیجانی بر تفکر انتقادی و صلاحیت بالینی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه خواهد بود. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی است؛ که در سال ۱۴۰۰ بر روی ۲۰۰ از دانشجویان پزشکی علوم پزشکی ارومیه انجام خواهد شد. نمونه گیری به روش تصادفی ساده خواهد بود. جهت گردآوری داده ها از فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه هوش هیجانی بار آن - (EQ-i)، مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا و پرسشنامه خودارزیابی صلاحیت بالینی استفاده و داده ها جمع آوری شده با نرم افزار آماری SPSS ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت. یافته ها: در مطالعه حاضر تاثیر متغیر هوش هیجانی به صلاحیت بالینی، هوش هیجانی بر تفکر انتقادی و تفکر انتقادی بر صلاحیت بالینی از طریق آزمون تحلیل مسیر برقرار بوده است و نقش میانجی گری متغیر تفکر انتقادی بین متغیر هوش هیجانی و صلاحیت بالینی اثبات گردید (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: هوش هیجانی تاثیر منفی و متوسطی بر صلاحیت بالینی دارد و همچنین تاثیر منفی و قوی تری بر تفکر انتقادی. از سوی دیگر، تفکر انتقادی نیز به طور ضعیف و منفی بر صلاحیت بالینی تاثیرگذار است. این نتایج می توانند به بازنگری در آموزش ها کمک کنند تا این متغیرها بهبود یابند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، تفکر انتقادی ، صلاحیت بالینی ، دانشجویان پزشکی ، آموزش پزشکی