آینده حقوق بین الملل در عصر هوش مصنوعی و واقعیت دیجیتال: بررسی تطبیقی و تحلیلی مرزهای جدید صلاحیت، مسئولیت و حاکمیت در جهان سایبری

در عصر هوش مصنوعی و واقعیت دیجیتال، بنیان های سنتی حقوق بین الملل با چالشی بی سابقه روبه رو شده اند. تحول در ماهیت حاکمیت، مفهوم صلاحیت سرزمینی، مسئولیت دولت ها و بازیگران غیردولتی، مرزهای کلاسیک حقوق بین الملل را متزلزل کرده است. این مقاله با رویکردی تحلیلی و تطبیقی، تلاش دارد نشان دهد که چگونه فناوری های هوش مصنوعی، کلان داده، شبکه های مجازی و واقعیت افزوده و ترکیبی، قواعد بنیادین حقوق بین الملل عمومی را بازتعریف می کنند. در بخش نخست، مبانی نظری و مفهومی رابطه فناوری و حقوق بین الملل بررسی می شود. سپس در پرتو تحولات اخیر در نهادهای بین المللی (مانند سازمان ملل، اتحادیه اروپا و شورای اروپا)، ابعاد جدیدی از صلاحیت و مسئولیت بین المللی تحلیل می گردد. بخش تطبیقی، نظام های حقوقی ایالات متحده، اتحادیه اروپا، چین و جمهوری اسلامی ایران را در مواجهه با نظم سایبری و هوش مصنوعی مقایسه می کند. در پایان، مقاله پیشنهادهایی برای بازنگری در اصول حاکمیت، مسئولیت بین المللی و قواعد رفتاری دولت ها در محیط دیجیتال ارائه می دهد و ضرورت تدوین « منشور بین المللی هوش مصنوعی » را مطرح می سازد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، واقعیت دیجیتال ، حقوق بین الملل ، صلاحیت ، مسئولیت بین المللی ، حاکمیت ، فضای سایبری ، مقایسه نظام های حقوقی