رفتار های پرخطر بر گروه های اجتماعی: کودکان و نوجوانان

رفتارهای پرخطر به اقداماتی اطلاق می شوند که ممکن است به آسیب های جدی برای فرد یا دیگران منجر شوند و به ویژه در دوران نوجوانی و جوانی شایع تر هستند. این رفتارها شامل مصرف مواد مخدر، الکل، رفتارهای جنسی غیر ایمن، قمار، و دیگر اقدامات مخاطره آمیز می شوند. بررسی عوامل اجتماعی در ایجاد این رفتارها مورد توجه محققان و روانشناسان اجتماعی قرار داشته است، زیرا این عوامل به شدت می توانند در تعیین رفتارهای فرد تاثیرگذار باشند، یکی از مهم ترین عوامل اجتماعی موثر در ایجاد رفتارهای پرخطر، فشار همسالان است. نوجوانان به طور طبیعی تمایل دارند تا رفتارهای خود را با گروه های اجتماعی که در آن ها قرار دارند مطابقت دهند. این فشار می تواند به اشکال مختلفی ظهور کند، از جمله تمایل به پذیرش گروه، ترس از طرد شدن، و نیاز به تایید هویت اجتماعی. برای مثال، اگر گروه دوستان یک نوجوان به مصرف الکل یا مواد مخدر مشغول باشد، این نوجوان ممکن است به دلیل ترس از تنها ماندن یا عدم پذیرش اجتماعی، خود را به این رفتارها وادار کند. تحقیقات نشان داده اند که جوانانی که در محیط های اجتماعی حامی سعی در کاهش رفتارهای پرخطر ندارند، به احتمال بیشتری از این رفتارها بهره مند می شوند، نهاد خانواده نیز به عنوان یکی از عوامل بنیادی در شکل گیری رفتارهای پرخطر شناخته می شود. از آنجا که خانواده نقش اول در تربیت و رشد شخصیت فرد را ایفا می کند، فرزندان در این محیط ارزش ها و هنجارهای اجتماعی را می آموزند. خانواده هایی با ارتباطات ضعیف، حمایت عاطفی ناکافی یا تجربیات آسیب زای مانند طلاق یا خشونت خانگی، ممکن است فرزندانی را پرورش دهند که در مواجهه با فشارهای اجتماعی بیشتر در معرض خطر باشند. به علاوه، والدینی که خود دچار مشکلاتی از قبیل اعتیاد یا رفتارهای پرخطر هستند، احتمال بیشتری دارند که فرزندانشان نیز به رفتارهای مشابه روی بیاورند. حمایت های مثبت از سمت خانواده، آموزش مهارت های مقابله ای و فراهم سازی یک محیط امن می تواند به کاهش این رفتارها کمک کند، عوامل فرهنگی نیز به عنوان یک مولفه دیگر در این زمینه مهم هستند. جوامع با هنجارها و ارزش های اجتماعی متفاوت ممکن است رفتارهای پرخطر را به شکل های مختلفی پذیرفته یا رد کنند. به عنوان مثال، در برخی فرهنگ ها، رفتارهایی نظیر مصرف مواد مخدر و الکل در کنار مناسبت های اجتماعی به عنوان عادی و قابل قبول در نظر گرفته می شود. این موضوع می تواند منجر به نرمی در نگرش به این رفتارها و تقویت تمایل به انجام آن ها شود.

کلیدواژه ها:

خطر ، رواشناسی اجتماعی ، رفتار