تحلیل تاثیر آموزش ریاضی مبتنی بر قصهگویی دیجیتال بر خلاقیت و حل مسئله در دانش آموزان پایه سوم ابتدایی

در عصر حاضر، آموزش موثر نیازمند بهره گیری از شیوه هایی نوین و خلاقانه است که بتواند به رشد شناختی و مهارتی دانش آموزان در سطوح مختلف منجر شود. در این میان، استفاده از قصه گویی دیجیتال به عنوان رویکردی میان رشته ای و تعاملی، فرصت های تازه ای را برای ارتقای یادگیری فراهم می آورد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل تاثیر آموزش ریاضی مبتنی بر قصه گویی دیجیتال بر خلاقیت و توانایی حل مسئله در دانش آموزان پایه سوم ابتدایی است. پژوهش حاضر با رویکردی شبه آزمایشی و با بهره گیری از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری، شامل دانش آموزان دختر و پسر سوم ابتدایی در یکی از مدارس شهری بود که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند.در گروه آزمایش، مفاهیم ریاضی به کمک داستان های دیجیتالی طراحی شده با استفاده از نرم افزارهای ساده و بومی ارائه شد؛ در حالی که گروه کنترل، آموزش سنتی را تجربه کرد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل آزمون خلاقیت تورنس و آزمون استاندارد حل مسئله ریاضی بودند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که قصه گویی دیجیتال به طور معناداری موجب بهبود سطح خلاقیت و ارتقای مهارت های حل مسئله در گروه آزمایش شده است.یافته ها حاکی از آن است که تلفیق داستان و فناوری در فرآیند آموزش می تواند از طریق تقویت تخیل، فعال سازی ذهن و ایجاد ارتباط های معنادار با مفاهیم، به بهبود درک ریاضی و انگیزه یادگیری منجر شود. همچنین، قصه گویی دیجیتال با بهره گیری از روایت های جذاب و ساختارمند، نقش موثری در ارتقای مشارکت فعال و یادگیری عمیق در کلاس های درس دارد. نتایج این پژوهش، موید آن است که آموزش ریاضی از طریق قصه گویی دیجیتال نه تنها باعث افزایش خلاقیت می شود، بلکه زمینه ساز تقویت مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی نیز خواهد بود.در نهایت، پیشنهاد می شود برنامه ریزان درسی و معلمان، با گنجاندن رویکرد قصه گویی دیجیتال در آموزش ریاضی، بستری نوآورانه و انگیزه بخش برای دانش آموزان فراهم سازند. این امر می تواند به ویژه در مقطع ابتدایی که دوره ای حیاتی برای شکل گیری نگرش مثبت نسبت به درس ریاضی است، نقش کلیدی ایفا کند.