تاثیر ورزش صبحگاهی بر افزایش انرژی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان

ورزش صبحگاهی به عنوان یکی از عوامل موثر در بهبود سلامت جسمی و روانی دانش آموزان شناخته می شود. انجام فعالیت های بدنی در ابتدای روز می تواند انرژی بدنی و ذهنی فرد را افزایش دهد و سطح هوشیاری را بهبود بخشد. پژوهش های اخیر نشان می دهند که ورزش منظم صبحگاهی موجب کاهش خستگی و افزایش تمرکز در طول روز می شود. از سوی دیگر، انگیزه تحصیلی دانش آموزان نقش مهمی در موفقیت آموزشی آنان ایفا می کند. مطالعات روان شناختی حاکی از آن است که ارتباط مستقیمی بین وضعیت جسمانی و میزان انگیزه تحصیلی وجود دارد. ورزش صبحگاهی با افزایش ترشح هورمون های شادی آور مانند سروتونین و دوپامین می تواند اثر مثبتی بر روحیه و انگیزه دانش آموزان داشته باشد. علاوه بر این، تمرینات منظم بدنی سبب بهبود جریان خون و تامین اکسیژن کافی به مغز می شود که این امر باعث افزایش تمرکز و حافظه می گردد. از دیدگاه تربیت بدنی، برنامه ریزی دقیق ورزش صبحگاهی و رعایت تناسب حرکات ورزشی می تواند اثرات مثبت طولانی مدت بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد.در پژوهش حاضر، هدف بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر انرژی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان بود. روش تحقیق از نوع شبه تجربی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره متوسطه بود که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه انگیزه تحصیلی و مقیاس سنجش انرژی روزانه بود که از اعتبار و روایی کافی برخوردار بودند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری و آزمون های پارامتریک و ناپارامتریک انجام شد. نتایج نشان داد که دانش آموزانی که ورزش صبحگاهی منظم داشتند، نسبت به گروه کنترل افزایش قابل توجهی در سطح انرژی روزانه و انگیزه تحصیلی نشان دادند. همچنین، ورزش صبحگاهی باعث بهبود حالات روحی و کاهش اضطراب و استرس تحصیلی گردید.

کلیدواژه ها:

ورزش صبحگاهی ، انرژی ، انگیزه تحصیلی ، دانش آموزان ، عملکرد تحصیلی