نقش قصه گویی و داستان های خلاق در پرورش مهارتهای اجتماعی و عاطفی دانش آموزان مقطع ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر قصه گویی بر رشد مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. مطالعه حاضر با روش مرور نظام مند و تحلیل محتوای کیفی منابع علمی فارسی و انگلیسی در بازه زمانی ۱۳۹۰-۱۴۰۲ صورت پذیرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد قصه گویی منظم و هدفمند می تواند تا ۴۰ درصد بر افزایش مهارت همدلی، ۳۰ درصد بر بهبود رفتارهای اجتماعی و ۲۵ درصد بر کاهش اضطراب دانش آموزان تاثیرگذار باشد. بررسی منابع حاکی از آن است که قصه گویی از سه طریق اصلی بر رشد کودکان تاثیر می گذارد: ۱) تقویت هوش هیجانی از طریق شناسایی و مدیریت احساسات ۲) توسعه مهارت های ارتباطی و کار گروهی ۳) پرورش تفکر خلاق و حل مسئله. با این وجود، موانع عمده ای مانند کمبود زمان (فقط ۱۵ دقیقه فرصت روزانه)، نبود منابع آموزشی مناسب (در ۶۵% مدارس) و کمبود مهارت معلمان (فقط ۲۰% آموزش دیده اند) در راه بهره برداری از این ظرفیت وجود دارد. پژوهش حاضر با ارائه راهکارهای عملی در سه سطح پیشنهاد می کند: در سطح کلان (بازنگری برنامه تربیت معلم)، سطح میانی (ایجاد اتاق قصه گویی در مدارس) و سطح خرد (آموزش تکنیک های قصه گویی به معلمان). اجرای این راهکارها می تواند در یک دوره سه ساله به افزایش ۵۰ درصدی استفاده از قصه گویی در کلاس های درس منجر شود. این مطالعه بر ضرورت تبدیل قصه گویی از یک فعالیت حاشیه ای به یکی از ارکان اصلی برنامه تربیتی دوره ابتدایی تاکید می کند.