اقدام پژوهی : چگونه توانستم با آموزش مهارت های خودآگاهی و اعتماد به نفس، نگرانی دانش آموزان را نسبت به آزمون ها کاهش دهم؟

اضطراب امتحان، یک وضعیت روانی تلقی می شود که در آن بیمار با وجود داشتن مهارت ها و اطلاعات کافی برای قبولی در آن، قبل یا در حین امتحان احساس تنش و اضطراب می کند. ترس و اضطراب بیش از حد تمرکز و تفکر را دشوار می کند، در نتیجه فرد برای پاسخ دادن به سوالات به زمان زیادی نیاز دارد. در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی(DSM-۵-TR) اضطراب امتحان به عنوان یک اختلال روانی شناخته نشده است. با این حال، گاهی اوقات می تواند به عنوان تظاهر یک اختلال اضطرابی دیگر مانند اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر یا فوبیای خاص رخ دهد.اضطراب امتحان یک شرایط روانشناختی است که باعث می شود دانش آموز در موقعیت های امتحانی بسیار پریشان و مضطرب شود، بسیاری از دانش آموزان طی یک امتحان تاحدی دچار استرس و اضطراب می شوند اما اضطراب امتحان می تواند در یادگیری اختلال ایجاد کند و به عملکرد دانش آموز در امتحان آسیب برساند. لذا هدف از اقدام پژوهی حاضر «کاهش اضطراب امتحان دانش-آموزان پایه دوم » می باشد. در انجام این اقدام پژوهی از انواع روش های روان شناختی جهت کاهش این اختلال استفاده شد. بر طبق نتایج این اقدام پژوهی با استفاده از فنونی چون آموزش توجه، مهارت های مقابله ای، آموزش تعلیم به خود، درمان شناختی، الگوسازی و آموزش مهارت های مطالعه می توان اضطراب امتحان دانش آموزان را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

الگو سازی ، خود آگاهی ، یادگیری ، اضطراب ، شب امتحان ، دانش آموزان ، آموزگار