سیاست گذاری فرهنگی در مدارس: ترویج ارزش های فرهنگی در مواجهه با تغییرات اجتماعی

در جهان معاصر، نهاد آموزش به ویژه مدرسه، یکی از اصلی ترین بسترهای انتقال و بازتولید ارزش های فرهنگی محسوب می شود. با توجه به شتاب روزافزون تغییرات اجتماعی از جمله جهانی شدن، تحولات فناورانه، تغییر در ساختار خانواده و گسترش شبکه های ارتباطی، نظام های آموزشی با چالش های بنیادینی در زمینه تداوم و تثبیت هویت فرهنگی مواجه شده اند. سیاست گذاری فرهنگی در مدارس، فرآیندی کلیدی برای طراحی و اجرای سازوکارهایی است که ضمن پاسخ به نیازهای نسلی جدید، به حفظ سرمایه های فرهنگی و تقویت انسجام اجتماعی کمک می کند.این مقاله با هدف تبیین جایگاه و کارکرد سیاست گذاری فرهنگی در آموزش رسمی، به بررسی راهبردهای موجود برای ترویج ارزش های فرهنگی در مدارس در بستر تحولات اجتماعی می پردازد. چارچوب نظری مقاله بر مفاهیم سرمایه فرهنگی، بازتولید فرهنگی، هویت اجتماعی و نظریه های انتقادی آموزش استوار است. روش پژوهش، کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوای اسناد بالادستی، مطالعات موردی، و مقایسه تطبیقی با نظام های آموزشی برخی کشورها می باشد.یافته ها نشان می دهد که سیاست گذاری فرهنگی در آموزش رسمی ایران، اگرچه در اسناد راهبردی به صراحت مورد توجه قرار گرفته، اما در عمل با چالش هایی مانند نبود انسجام نهادی، ضعف آموزش معلمان، تعارضات فرهنگی درون جامعه، و فاصله میان ارزش های رسمی و واقعیات نسلی مواجه است. در پایان، پیشنهادهایی برای بازطراحی رویکردهای فرهنگی در مدرسه با تاکید بر انعطاف پذیری، بومی سازی، و مشارکت نهادهای مدنی ارائه می گردد.