بررسی نقش بازی های خانوادگی در پیوند خانه و مدرسه و افزایش مسئولیت پذیری اجتماعی

در سال های اخیر، توجه به نقش تعاملات خانوادگی در ارتقای مهارت های اجتماعی کودکان افزایش یافته است. یکی از ابزارهای موثر در این فرآیند، بازی های خانوادگی است؛ فعالیت هایی که علاوه بر سرگرمی، کارکردهای تربیتی، آموزشی و اجتماعی نیز دارند. پژوهش حاضر با رویکردی تحلیلی به بررسی نقش بازی های خانوادگی در ایجاد پیوندی قوی تر میان خانه و مدرسه و همچنین تقویت حس مسئولیت پذیری اجتماعی کودکان می پردازد. یافته های نظری و تجربی نشان می دهد که بازی ها با فراهم کردن زمینه ای برای مشارکت فعال اعضای خانواده، افزایش گفتگو، رعایت قواعد، همکاری، احترام به نوبت و حل مسئله، در شکل گیری رفتارهای مسئولانه و اجتماعی نقش بنیادی دارند. همچنین اجرای بازی هایی که در برنامه های مشارکتی مدرسه–خانواده تعریف شده اند، می تواند موجب درک متقابل والدین و معلمان، هم سویی تربیتی و افزایش انسجام رفتاری کودک در محیط های مختلف شود. این مقاله ضمن تبیین مبانی نظری موضوع، به نقش بازی ها در پرورش مهارت های اجتماعی، پیامدهای تربیتی، راهکارهای اجرای برنامه های بازی محور و عوامل موثر بر اثربخشی آن ها می پردازد.

کلیدواژه ها:

بازی های خانوادگی ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، پیوند خانه و مدرسه ، تربیت اجتماعی ، کودکان.