چگونه توانستم با استفاده از روش های تدریس فعال، تمرینات فردی و گروهی، و ارائه بازخورد مستمر باعث افزایش انگیزه یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموز دیرآموزم شوم؟

این اقدام پژوهی با هدف بررسی و بهبود فرآیند یاددهی و یادگیری دانش آموزان کلاس ششم ابتدایی در مدرسه توس حسن آباد شهرستان نوشهر انجام شد. در این پژوهش، تمرکز ویژه بر دانش آموز دیرآموزی به نام مهرسام بود تا روش های آموزشی موثر برای ارتقای مهارت های تحصیلی و توانمندسازی او شناسایی شود.پژوهش حاضر از نوع اقدام پژوهی است و شامل مراحل شناسایی مشکل، برنامه ریزی، اجرا و ارزیابی نتایج می باشد. جامعه آماری شامل ۲۴ دانش آموز کلاس ششم، تحت نظارت معلم کلاس، خانم کبری تقوی، و با راهنمایی مدیر مدرسه، خانم صغرا حسینی، بود. داده ها از طریق مشاهده مستقیم، مصاحبه با معلم و دانش آموز، و بررسی سوابق تحصیلی جمع آوری شد.نتایج نشان داد که استفاده از روش های تدریس فعال، تمرینات فردی و گروهی، و ارائه بازخورد مستمر باعث افزایش انگیزه یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموز دیرآموز شد. همچنین، همکاری بین معلم و دانشجو معلم، هدی قاسمی، در طراحی و اجرای برنامه های آموزشی موجب شد تا محیط کلاس برای تمامی دانش آموزان شامل فرصت های برابر یادگیری باشداین اقدام پژوهی بر اهمیت استفاده از روش های متنوع آموزشی، توجه به نیازهای ویژه دانش آموزان و نقش مشارکتی معلم و دانشجو معلم در ارتقای کیفیت آموزش تاکید دارد و می تواند به عنوان راهنمای عملی برای معلمان سایر مدارس ابتدایی مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، دانش آموز دیرآموز ، آموزش ابتدایی ، روش های تدریس فعال ، انگیزه یادگیری ، آموزش فردی و گروهی ، مدرسه مختلط.