نقش آموزش های مهارت های زندگی در کاهش رفتارهای پرخطر دانش آموزان

رفتارهای پرخطر در دانش آموزان، از جمله مصرف مواد مخدر، پرخاشگری، بی توجهی به مقررات و خطرپذیری های اجتماعی، یکی از چالش های اساسی نظام های آموزشی و خانواده ها به شمار می آید. تحقیقات نشان می دهد که عدم توانمندی در مدیریت هیجانات، تصمیم گیری ضعیف و نداشتن مهارت های اجتماعی، عوامل موثر در شکل گیری این رفتارها هستند. آموزش مهارت های زندگی، که شامل مهارت های ارتباطی، مدیریت استرس، حل مسئله، تفکر انتقادی، خودآگاهی و تصمیم گیری مسئولانه است، می تواند به عنوان یک راهبرد پیشگیرانه موثر عمل کند و توانمندی های فردی دانش آموزان را برای مقابله با فشارهای محیطی و اجتماعی افزایش دهد. نتایج مطالعات نشان می دهد دانش آموزانی که تحت برنامه های مهارت های زندگی قرار می گیرند، سطح رفتارهای پرخطر پایین تر و سلامت روانی و اجتماعی بالاتری دارند. این پژوهش با بررسی کارکردهای آموزش مهارت های زندگی در کاهش رفتارهای پرخطر، تاکید می کند که پیاده سازی منسجم و مستمر این آموزش ها در مدارس، می تواند به ایجاد محیط های آموزشی ایمن تر و پرورش دانش آموزان مقاوم و مسئول کمک شایانی نماید. با توجه به اهمیت پیشگیری از رفتارهای پرخطر و ارتقای کیفیت زندگی دانش آموزان، سرمایه گذاری در آموزش مهارت های زندگی نه تنها ابعاد فردی بلکه ابعاد اجتماعی جامعه را نیز بهبود می بخشد.